Begrazing met runderen
In vroegere tijden vormden grote en kleine grazers mee het open landschap. De uitgestorven, wilde voorouders van ons huisvee (Oerrund, Tarpan) hadden een grote invloed op het natuurlijk landschap. Sommige, minder gedomesticeerde runderrassen zoals de Galloway, kunnen echter deze rol opnieuw vervullen in de natuurgebieden. Het is een runderras dat nauw verwant is aan hun wilde voorouders. Het is dan ook belangrijk dat de dieren hun zelfredzaamheid behouden en niet afhankelijk worden van de mens.Galloway
Galloways, een klein runderras afkomstig uit Schotland, zijn van nature zelfstandige runderen die de opschietende grassen, bramen en jonge boompjes als voedsel gebruiken. Het is een gehard primitief en zeer zachtaardig runderras afkomstig uit de Schotse laaglanden. Het is een sociaal dier dat in kuddeverband leeft. De Galloway stamt af van voornamelijk zwart vee, dat sinds de Keltische tijd in Schotland voorkwam. Dit Keltische vee moet de basis hebben gevormd voor de Galloway van Zuidwest-Schotland.
![](begrazing_runderen_files/galloway2.jpg)
West-Vlaamse Rode
Het Belgisch rood rund, of het West-Vlaams rood ras, heeft een lange geschiedenis. Het gaat terug tot het Casselse rode vee dat in de 18de eeuw een voor die tijd vrij homogene populatie uitmaakte in Frans-Vlaanderen en het Belgische West-Vlaanderen langs de Franse grens. Het ras raakte verspreid over de hele provincie West-Vlaanderen. De standaard beschrijft de rode koe als een groot, lang en zwaar dier. Toch moet het geheel een indruk van fijnheid en adel geven. Volgens de oude standaard moet de haarkleur eenvormig rood zijn. In 1977 werd het streefdoel naar een uniform rood haarkleed opgeheven.
Het is een vroegrijp ras dat ook gekend is om zijn grote groeikracht en zijn uitstekende vleeskwaliteit. Tot halfweg de jaren zeventig werd het dubbeldoeltype bij het West-Vlaams rood rund nagestreefd. Toen het West-Vlaams rood rund aan het eind van de jaren tachtig werd geselecteerd in een melktypische richting, zijn sommige fokkers binnen het ras juist in de vleesrichting gaan selecteren. In 1979 is er dan ook een afzonderlijk hulpstamboek opgericht voor het vleestype. De gemiddelde melkproductie van het rode vee lag in 2004 rond de 5.522 kg melk met 4,27% vet en 3,43% eiwit. Dieren met een zuivere rode bloedvoering zijn zeer zeldzaam geworden.
De ouders van Steven Vandeputte hielden op hun boerderij te Aarsele bij Tielt een oud Belgisch "West-Vlaams Rood" runderras. Toen in de jaren zeventig veel bedrijven kozen voor specialisatie in melkproductie met het Holstein ras of vleesproductie met witblauwen bleven zij zweren bij hun ongevlekte en prachtig dieprode runderras. Steven en zijn vrouw Nathalie, en wellicht op zijn beurt hun 11 jarige zoon, zetten de boerderij verder maar erfden ook de liefde voor het ras.
![West-VlaamseRode](begrazing_runderen_files/west-vlaamserode.jpg)
Breng zeker ook eens een bezoekje aan de website steunpunt levend erfgoed waar je meer kan vernemen over oude runderrassen.